Johan Kalifa Bals, beter bekend als politie-inspecteur Obi Basu uit De Buurtpolitie zit boordevol creativiteit. Naast acteren en dansen werkt hij ook aan een zangcarrière. Binnenkort komt zijn nieuwe singel ‘voor mekaar’ uit. Tijdens de zomermaanden organiseert hij (samen met Eric en Tom van de Buurtpolitie) een musicalkamp voor jongeren. Johan Kalifa geeft ook workshops Participatief Drama aan anderstalige nieuwkomers. Hij kwam bij wijze van toeval terecht in België, door het overlijden van zijn moeder bij de geboorte. En zo belandde hij in het Antwerpse bij twee mama’s. Een boeiend en positief verhaal van een Antwerpenaar met Malinese roots, die graag een pintje gaat pakken in De Coyote in het Schipperskwartier.
Gesprek met Johan Kalifa Bals
Ik ben eigenlijk musicalacteur van opleiding, dus dat houdt in dat ik dans, zing en acteer. Het dansen is eigenlijk een beetje op een zijspoor gekomen, maar zingen en acteren dat is eigenlijk toch hetgeen waar ik voor leef. Het acteren dat zullen de meesten waarschijnlijk wel weten van uit De Buurtpolitie in eerste instantie, maar daarnaast heb ik ook in verschillende musicals gespeeld en geef ik ook les in zang en in drama.
Dus ja, op dat vlak probeer ik zo veelzijdig mogelijk te zijn en voor mij is het heel belangrijk dat ik verschillende dingen kan doen.
Acteren is wat stilgevallen, je we nu ook veel met muziek bezig. Als ik het goed begrepen heb, komt er nieuwe single aan.
Ja, binnen dit en een kleine 3 weken komt er een nieuwe singel uit ‘Voor mekaar’. Ik vind dat ook een mooie titel voor een single. Zeker na onze corona pandemie die er is geweest, is toch belangrijk, denk ik, dat we er voor mekaar zijn.
Ik merk dat toch heel veel mensen een beetje zijn teruggevallen, zeker oudere mensen ook, die al wat eenzaam waren, die eigenlijk alleen nog maar eenzamer zijn geworden door corona en ik denk dat dat nummer hen zeker een hart onder de riem steekt.
Je gaat ze ook kinderen, jongeren, begeleiden in een zoektocht naar zingen …
Ja ik ga dat op twee manieren doen; De eerste manier is … ik ga een musicalkamp organiseren in Brasschaat. Bedoeling daarvan is om mensen in aanraking te laten komen met professionele mensen uit het musicalvak. Ik ga dat ook samen doen met twee Buurtpolitie-collega’s namelijk Eric uit De Buurtpolitie en Tom uit De Buurtpolitie.
Dat gaat een zeer toffe week worden waar dat we ook met twee pianisten gaan samenwerken, dus niet meer cd’s of zo, maar echt zoals het hoort met pianobegeleiding, zingen, dansen en acteren en daarnaast geef ik ook les in participatief drama en anderstalige nieuwkomers.
Je bent ook een beetje bij wijze van toeval in België terechtgekomen …
Ja het was helemaal niet de bedoeling dat ik naar België ging komen, maar mijn moeder is gestorven bij de geboorte die heeft een bloeding gekregen en men heeft mij dus gevonden bij mijn moeder en daarna heeft mijn vader mij afgestaan omdat er ik eigenlijk geen geiten- of schapenmelk was in Mali, waar ik vandaan kom en hij heeft mij afgestaan aan een missiepost, waar er een Belgische zuster was en die zuster kende mijn twee mama’s en zo ben ik naar België gekomen en naar Brasschaat.
Twee mama’s op zich is dat ook nog eens uniek …
Ja, twee mama’s Cécile en Malice noemen ze en ik ben heel blij dat ik daarbij terecht ben gekomen. Malice is ook heel artistiek, zij heeft zelf op de kunstacademie in Antwerpen gezeten en zij zag direct dat er in mij ook wel iets zat. Beeldend ben ik niet goed, maar artistiek qua zang en zo had zij direct door dat daar wel iets in zat in mij. Dus ik ben op mijn vier jaar beginnen dansen, ik heb klassiek ballet gedaan en dan jazzballet beginnen doen en zo ben ik eigenlijk in het artistieke toch wel gerold.
Het is eigenlijk toch een heel mooi positief verhaal?
Ja ik denk ik zelf ook een positieve mens ben. Het is ook belangrijk, vind ik, omdat te zijn, omdat als je rondom u kijkt, je ziet heel veel mensen die toch … depressief is misschien een groot woord, maar die de warmte verliezen door het leven, door corona, door een aantal dingen en ik denk dat toch heel belangrijk is ondanks dat het altijd beter kan, dat je tevreden moet zijn en blij moet zijn met wat je hebt. Dat wil niet zeggen die je niet kan streven naar het betere, maar het is belangrijk dat je ook tevreden bent met met de kleine dingen in het leven.
Je hebt Afrikaanse roots, maar je bent eigenlijk door en door Antwerpenaar.
Ik ben door en door ‘nen Aantwaarpenaar’ zoals ze dat zeggen. Ik moet eerlijk zeggen ik vind dat die Afrikaanse roots in mij niet zo echt naar boven komen, want ik ken de gebruiken in Afrika natuurlijk helemaal niet. Ik ben van mijn zeven maanden hier, maar men zegt toch wel dat als men mij ziet dansen dat er toch heel veel Afrika in mij zit.
En op een Antwerps terras een pintje pakken, dat zit ook in jou?
Ja, ik vind het hier fantastisch bij ‘De Coyote’ en waarom vind ik dat hier fantastisch? Omdat, zeker als je op tv komt, doen mensen zich anders voor en in dit café of de mensen die hier komen, die zijn zoals dat ze zijn en dat vind ik fantastisch!