‘Er zijn te veel hippe restaurants in Antwerpen en te weinig die de echte Vlaams-Belgische-Franse keuken serveren’. Dat zeggen de twee zaakvoerders van Bistrot Benoit, Bert De Bois en Philip Leflot. Zij willen terug de klassiekers op de kaart zetten met toch een eigenzinnige touch. Ze gaan niet mee in hypes, maar willen ongecompliceerde eerlijke gerechten serveren, met een feelgood gevoel. Stijl, maar niet stijf.
Gesprek met Philip Leflot van Bistrot Benoit
Awel Bistrot Benoit is eigenlijk een klassiek bistro verhaal, ex Zoute Zoen dat mijn vennoot Bert de Bois overgenomen in oktober 2019 en eigenlijk een klassieke keuken met moderne twist brengt en hetgeen dat we eigenlijk willen bereiken is dat mensen met een bepaald gevoel hier buiten gaan en niet enkel een restaurant ervaring krijgen. Dus dat wat we eigenlijk willen bereiken is dat mensen binnenkomen dat die worden onthaald op een bepaalde manier, dat die in de watten worden gelegd, hospitality dragen we bij ons heel hoog in het vaandel en wij brengen een leuke keuken klassieke gerechten,
geen moderne twist maar een leuke twist eraan en datgene dat je eigenlijk dan hebt, is dat je lekker eet in een chique kader met heel speelse muziek en waarin dat je een heel losse bediening hebt. Dus het ‘stijve’ van een restaurant is er niet aanwezig, je hebt eigenlijk culinaire dingen in uw bord, maar door de manier van het te brengen wordt het een ervaring en dat is eigenlijk hetgeen we willen doen.
Wat staat er dan op de kaart?
goh, wij veranderen onze kaart om de zes of zeven weken. Nu is het juist zo dat met het wildseizoen dat we het ietsje langer hebben laten draaien. Goh wat staat er vandaag op? Structuren van paling hebben wij er op staan, risotto hebben we erop staan, wij hebben gerookte
red label zalm erop staan, wij hebben in hoofdgerecht varkenswangetjes erop staan,
lekker filet Mignon’ke, zalige heilbot met een vichyssoise sausje of echt de oer-klassiekers en één dat er toch een beetje uitspringt, een beetje nostalgie dat elke keer terugkomt en dat is wat we dan gisteren hebben ervaren op de eerste dag van de nieuwe kaart is de Crêpes Suzette, pannenkoekjes zoals ons grootmoeder of ons moeder het klaarmaakte en dat je dan eigenlijk zoiets hebt van ja die nostalgie komt een beetje terug …
Welke dranken voor er geserveerd?
Goh, we hebben een groot assortiment aan wijnen het is nu niet dat een wijnrestaurant zijn waarin dat we overdreven veel wijnen hebben op de kaart staan, het zijn leuke wijnen, aperitieven één van onze toplopers is een Gin Tonic Benoit, dus eigenlijk een klein geheimpje desondanks dat het wel op de kaart staat, wat het geheimpje is, maar het is een succesnummer dat goed draait, huisgemaakte mocktails die we serveren huisgemaakte cocktails die we serveren, een ruim assortiment, ja iedereen komt aan zijn trekken. Hetgeen we dat we niet hebben is dat we inspelen op de moderne hype met gin tonics waarin dat bij de Hendrick’s de komkommer moet en zo verder allemaal, daar doen wij niet aan mee.
waarom niet? omdat dat nu net die hype is en laat dat dan zijn voor de zaken die dat hip zijn en dat op die manier moeten brengen.
Jouw vennoot is Bert de Bois, roert die in de potten in de keuken?
Uiteraard en wat een geluk roert die in de potten in de keuken, ja absoluut. We hebben mekaar leren kennen vorig jaar voor de zomer en je merkte al heel duidelijk dat wij dezelfde taal spraken, ook door de manier waarop het denkpatroon van de zaak werd opgebouwd en beginnen is altijd een beetje aftasten natuurlijk, van ja wie is wie en hoe gaat-ie reageren op welke situatie, maar het was nogal heel snel duidelijk dat we toch wel op een bepaalde manier heel goed met mekaar overweg konden en niet als partner alleen maar ook een stuk vriend geworden.